Kadınlara verilen “annelik cezası”, erkeklere ise kariyer fırsatı veriliyor.

Annelik Cezası: Kadınların İşgücüne Yeniden Katılımı ve Yaşadıkları Zorluklar

Bazı anneler ilk çocukları doğduktan birkaç ay veya yıl sonra tam zamanlı işe geri dönüyor. Diğerleri ise çocukların bakımını yarı zamanlı istihdamla dengelemeye çalışıyor. Ancak çoğunluğu, on yıl sonra bile işgücüne yeniden katılmıyor. Araştırmalara göre tüm bunlarla beraber çocuğu olan ve çalışan kadınlar meslekte çok daha yavaş ilerlemeye ve daha düşük ücrete maruz kalıyor. Bu durum da “annelik cezası” olarak tanımlanıyor. Kadınların yalnızca yüzde 52’si işgücünde yer alırken, aynı yaş aralığındaki erkeklerin bu rakamı %95’i buluyor. London School of Economics (LSE) ve Princeton Üniversitesi’nden bir grup akademisyen, bu farkın ne kadarının annelerin doğum yaptıktan sonra işlerini bırakmasıyla bağlantılı olduğunu tespit etmek için dünya nüfusunun %95’ini temsil eden 134 ülkede veri topladı.

İşgücü piyasasındaki cinsiyet eşitsizliği üzerine yaptığı araştırmalarla Nobel Ekonomi Ödülü’ne layık görülen Harvard ekonomisti Claudia Goldin’in çalışmalarını temel alan yazarlar, benzer yaş, eğitim, medeni durumlara sahip anne babalar ile çocuksuz kişileri karşılaştırdı. Çalışmaya göre hemen hemen her ülkede, annelerin işgücü piyasasına katılımı doğumdan sonra düşüş gösterdi.

Araştırmaya göre kadınların %24’ü ilk çocuğunun doğumundan sonraki ilk yıl işgücünden ayrılmak durumunda kalıyor. Beş yıl sonra bu oran %17’ye düşerken, on yıl sonra %15’e kadar geriliyor. NBER’in Child Penalty Atlası’nda yer alan verilere göre Çin’de annelerin yalnızca %4’ü on yıl içinde işe geri dönmezken, Pekin’de bu oran %12’ye yükseliyor. Türkiye’de annelerin %29’u on yıl içinde işe geri dönmezken, İstanbul’da bu oran tam %61’e çıkıyor. Analize göre bu farklar, büyükanne ve büyükbabaların çocuklara baktığı çok kuşaklı haneleri yansıtıyor.

…Devamı için lütfen tıklayın…