Esra Şaşmaz ile Masal Saati: Ayçiçeği ve Dostluğun Öğretisi
Sabahın Aydınlığındaki Dostluk Hikayesi
Sabah aydınlığıyla genişleyen gökyüzünü izlerler, mutluluk türkülerini bir ağızdan söylerlermiş. Hepsi birbiriyle dost, hepsi arkadaşmış.
Haber İçeriği:
- Hasta Papatya
Herhalde akşam yağan yağmur yüzünden hastalandım diye düşünmüş. O sırada gözü yakın arkadaşı ballıbaya ilişmiş. Zavallı ballıbaba, ıslak toprağa serilmiş, yatıyormuş. Ne oldu sana kardeşim diye seslenmiş ballıbabaya. Ballıbaba başını öne eğip papatyaya bakmış, gözlerinden ip gibi yaş akıyormuş.
- Papatyanın Kararlılığı
Papatya duyduklarına inanamamış, çevresine bakınmış, bir düşte karabasan gördüğünü sanmış. Neden benim köklerim sapasağlam toprakta? diye sormuş. Öteden mavi mine sızlanarak, çünkü seni koruyan bir kaya var. Sonbahar yağmurları başladığında bizler yağmur selinden kendimizi koruyamayız. Bundan kaçış yok. Elveda güzelyüzlü papatya demiş.
- Papatya’nın Dayanışması
Papatya isyan etmiş, direnmiş. Sizleri bırakamam demiş, hepiniz tohumlarınızı bana verin. Onları gelecek yıla kadar kendiminkilerle birlikte saklayacağım. Ya birlikte tükeniriz, ya birlikte yaşarız.
- Kış Mevsimindeki Direniş
Kış gelmiş. Kötü rüzgarlar önüne gelen ne varsa almış götürmüş, papatya kayanın kuytusuna saklanmış. Soğuk, zehir gibi havada tohumların donmasın diye onlara daha bir sıkı sarılmış. Dostlarının tohumlarını göğsüne yapıştırmış. Giden arkadaşlarını ikna etmiş ve birlikte yaşamaya devam etmişler.
- İlkbaharın İyimserliği
Sıcak yüzlü ilkbahar geldiğinde dimdik ayakta bulmuş bizim güneş yüzlü çiçeği. Ama artık bir Ayçiçeğiymiş. Hiçbir tohum zedelenmeden onunla aynı sıcaklığı hissediyorlarmış.
Dostluğun ölümsüz yükü varmış. Ayçiçeği, o gün bugündür güneşi izler dururmuş.